We zijn er...

Ongelooflijk maar waar.... We zijn in Thailand! Na een vliegreis die meer dan meeviel, genieten we nu van een broeierig, stoffig, heet, geurig, kleurig en bekend maar nog steeds verrassend Bangkok. Nadat we uitgebreid uitgezwaaid waren door onze lieve familie in Dusseldorf, werden we hartelijk onthaald door de stewardessen van de Emirates (Tijn blijft volhouden dat dat allemaal piloten waren). We hadden 2x2 plaatsen achter elkaar en dat bleek een prima keuze. Tijn bij mama en Jaan bij papa. Beide kids natuurlijk aan het raampje. Het vertrek werd meteen al vertraagd omdat het voertuig dat ons naar de startbaan moest brengen, kapot was. Maar dat was dan ook het enige dat niet meezat in de reis. Het eerste deel van de vlucht hebben de kinderen zich geamuseerd met de animatie aan boord. Elke zetel had zijn eigen tv-schermpje, en als er al geen leuk filmpje op was was er wel een spelletje dat gespeeld kon worden. Tijn heeft tenten gebouwd met de dekens en flink geflirt met de stewardessen. Hij kwam dan ook regelmatig terug vanuit de keuken met een koekje of iets anders eetbaars dat hij weer toegestopt had gekregen. Ook heeft hij vol trots iedereen de inhoud van zijn persoonlijke rugzakje getoond. Het eten aan boord was trouwens prima. Speciale kindermaaltijden, vooraf geserveerd aan de andere maaltijden zodat we rustig konden eten. Ook kregen de kids zeer royaal gevulde rugzakjes kado, met handpoppen, verkleedpoppen, kleurtjes en boekjes erin. De cadeautjes voor onderweg die we zelf (en van Daphne) bij ons hadden, zijn niet eens opengemaakt!

Eenmaal in Dubay sloeg de vermoeidheid toe. Tijn viel meteen in slaap in de buggy en Jaan keek met kleine oogjes zijn eerste filmpje op de laptop. Na drie uur mochten we het volgende vliegtuig weer in. Helaas was het toen midden in de nacht dus slaaptijd. Al kwam daar voor Chris en mij niet veel van terecht. De kids hadden weinig last van de krappe plekken en wrongen zich in onmogelijke slaaphoudingen. Het zelfopblaasbare matje bleek toch niet voor niets mee in de handbagage, want Jaan heeft tussen de zetels op de grond gelegen. Al met al ging de tijd goed voorbij (lang leve de films, en ja Daph, ik heb ook gehuild bij die hondenfilm!). Zes uur later zetten we voet aan Thaise bodem en zelfs de chauffeur bleek volgens afspraak ons op te wachten.

Ons hotel (Prince Palace Hotel) is enorm groot. De kamers zijn ouderwets maar wel heel ruim. Het leuke is wel dat het hotel omringd is door marktjes, dus eenmaal buiten waan je meteen helemaal into Thailand. De eerste dag hebben we effe wat rond gestruind, de eerste liters vocht uitgezweet en in het zwembad geplonsd. Om acht uur lagen we in bed om vier uur later............... nog steeds allevier klaar wakker te zijn! De kids hadden honger! Niet vreemd, want we hadden na aankomst eigenlijk niet meer gegeten naast een yoghurtje! Gelukkig hadden we nog wat reserves in de tas dus om half een begonnen we aan de tweede poging. En die lukt wel! We waren nog maar net op tijd voor het ontbijt dat om tien uur sloot.

Daarna zijn we met de tuktuk naar de dierentuin gegaan. Dat hadden de kids wel verdiend want ze waren al vanaf vertrek thuis super braaf. Thaise vibes? De dierentuin was de moeite, maar de tuktuk-rit ernaartoe vonden de jongens nog veel spectaculairder! Het viel dan ook tegen dat we met een taxi naar huis gingen, want als het aan hun lag verplaatsen we ons vanaf nu alleen nog maar met tuktuks! In de dierentuin hebben we ook veel reuze-hagedissen gezien (in het wild). Echt joekels, en Tijn is er dan ook van overtuigd dat hij krokodillen heeft zien zwemmen. Maar goed, Tijn zag ook kokomaten in de palmbomen hangen!

De kinderen zijn voor de Thai een attractie op zich. Overal waar we komen stoten mensen elkaar aan en wordt er gezwaaid en gewezen. Ze schromen ook niet om de kinderen te aaien of in hun wang te knijpen. Voor degenen die Tijn kennen: Je kunt je voorstellen hoe boos hij kijkt als hij er geen zin in heeft. Maar als hij goede zin heeft doet hij vrolijk mee, verspreid kushandjes en flirt vrolijk in het rond. Jaan vindt het wel leuk al die aandacht. Hij geeft braaf zijn 'Sawadee-krab-groet' en knikt beleefd zijn boedha-groet. Tot groot jolijt van de Thai!

Onze derde dag in Bangkok hebben we doorgebracht in de air-conditioned commerciele Siam-paragon shopping paradise. Het ontging Jaan niet dat dit veel westerser georienteerd is, want hij zei doodleuk: Dit lijkt wel thuis. Alleen zijn de shopping malls dan wel 10x zo groot als thuis! In een van de malls is een sea-world ingebouwd en met Tijn in ons midden konden we die natuurlijk niet overslaan. Ondanks de vreselijke drukte (hadden de Thai verlof?) hebben we genoten van de onderwaterwereld. Het hoogtepunt voor de jongens was toch wel de echte zeemeermin die rondzwom in een van de bassins. Enkele meters verder stonden twee duikers die de rondzwemmende haaien met stokken op een afstand hielden.... Dat vonden wij dan weer zeer indrukwekkend, maar dat ontging Tijn helemaal.

Die dag verplaatsten we ons met de rivierboot. Weer een schot in de roos voor de kids. Met de haren wapperend in de wind ergerden ze zich aan de mensen die de plastic spatbeschermers omhoog hesen, en hen het zicht ontnamen. Ze trokken ze dan ook zelf weer omlaag en amuseerden zich met de spetters die ze om de oren vlogen! Wat een pret voor 10 baht (50 eurocent).
Helaas vielen we vandaag ook voor het eerst ten prooi aan de gniepige verkooptrucs waar de Thai zeer bedreven in zijn. Een vriendelijke politieagent-uitziende man die geinteresserd vraagt 'Where you from?'.... We hadden beter moeten weten! En dat terwijl we dachten dat we deze trucjes wel kenden van onze eerdere bezoeken aan dit land. Voor we het goed en wel wisten zaten we in een tuktuk op weg naar een zogenaamde tourist information, hetgeen later een reisbureau bleek te zijn dat ons bustickets naar Pataya heeft verkocht. Je zou het ook aangesmeerd kunnen noemen, maar we willen de eer een beetje aan ons zelf houden... Uiteindelijk wilden we toch al naar Pataya, maar dan met de trein. En die trein was dan wel goedkoper, maar die vertrok zo vreselijk vroeg. Dus houden we ons zelf voor dat het uiteindelijk toch nog een goede deal was! En een ding staat vast, zondag vetrekken we naar Pattaya!

Onze laatste dag in Bangkok was natuurlijk een speciale. Je wordt ook niet elke dag 39 jaar! Na een vrolijk wakker worden met verjaardagsliedjes (lang leve de laptop) hebben we eerst nog wat tijd aan het zwembad door gebracht. Er wordt al druk geoefend met de duikbrilletjes, want er mocht eens een vis verdwaald zijn in het zwembad! Daarna zijn we naar de Gouden tempel geweest, heel veel trappen gelopen, wierookjes gebrand en klokken geluid. Als we nu nog geen geluk tegen komen op ons pad...... Vervolgens zijn we naar Khao San road gegaan, en lang over de amuletten-markt geslenterd. Verhongeren zullen we hier niet, want we hebben al vanalles gegeten. Van de talrijke stalletjes op straat en in de food-markets. Voor mijn verjaardag kozen we een restaurantje uit aan de rivier. Jaan proeft alle soorten fruit en is over de meeste zeer enthousiast. Tijn houdt het toch maar bij bananen....
De op internet voorspelde regen blijft voorlopig uit. Hopelijk blijft dat nog even zo, want morgen vertrekken we naar Pattaya, aan zee.