ขอขอบคุณประเทศไทย

Onze laatste week luiden we in met een flinke bustrip van vier uur naar Chumpon. Aangezien in Chumpon zelf niet echt veel valt te beleven, twijfelen we of we nog verder zullen reizen. We zijn er namelijk net achter gekomen dat onze terugvlucht niet zondag, maar zaterdag is. Tot overmaat van ramp ook nog om half twee 's morgens, dus is vrijdag al onze laatste dag. Daar gaat ons plan om zaterdag lekker over de weekendmarkt te kunnen slenteren..... Opeens wordt de tijd erg kort en hebben we zelfs haast om terug in Bangkok te geraken. We besluiten toch maar in Chumpon te overnachten, aangezien er geen bus meer gaat en de trein pas 's avonds laat vertrekt. Gelukkig is Chumpon spotgoedkoop en hebben we een prima kamer met airco, kabeltv (dus cartoonnet!) en gratis internet voor acht euro! De in de Lonely Planet geprezen avondmarkt valt enigzins tegen, maar we moeten toch vroeg naar bed want morgen staat ons weer een zware dag te wachten.

In onze rush naar Bangkok besluiten we in een keer door te reizen naar Hua Hin. Hiermee sparen we een dag uit en kunnen we toch nog een dagje 'strandjes bouwen'. We hebben het gevoel deze laatste week een beetje af te raffelen, dus hopelijk brengt Hua Hin toch nog een rustpunt voordat we naar het hectische Bangkok doorreizen. We nemen de eerste trein om half zeven 's morgens. De eerste keer dat we deze reis een wekker moeten zetten! We kiezen weer voor derde klas en hebben genoeg ruimte voor alle bagage en voor onszelf. Met de ramen open, de wind in de haren, de tekenblok en de klei binnen handbereik en de vele treinventers die ons voorzien van spijs en drank, glijden de vijf uur voorbij zonder enige verveling. Kosten van deze trip: vijf euro voor ons vieren!

In Hua Hin aangekomen lopen we te voet naar het Jed Pee Nong-hotel. Hua Hin is een soort Knokke van Thailand. De prijzen zijn dan ook hoog. Gelukkig valt onze twee persoonskamer binnen het budget en is er genoeg plaats voor de twee matrasjes van de kids. De kids vliegen na aankomst meteen het zwembad in. Er wordt niet eens meer gekeken of er wel een ondiep gedeelte is. Tijn redt zich al prima in het diepe (natuurlijk altijd onder waakzaam oog van een van ons!). Later op de middag gaan we het strand verkennen. We worden meteen belaagd door paarden-drijvers die ons ritjes willen aansmeren. De kids lopen al 'no thank you-end' aan hen voorbij! Wij hoeven niet eens meer iets te zeggen! Het strand is lang en breed, maar wij vinden het er redelijk druk, na de rust waarvan we in Khao Lak hadden genoten. De drukte wordt niet gekenmerkt door veel volk, maar wel door de hoogbouw die de kustlijn bepaalt. Het voordeel van geen uitgestorven stranden is wel dat de kinderen meteen 'ruil-partners' hebben. Er worden met andere kids krabben geruild tegen zeesterren, en visjes tegen schelpen.

In de verte is de lucht pikzwart, maar aangezien de onweders hier wel vaker overwaaien, wachten we rustig af. Als de eerste druppels beginnen te vallen weten we dat het tijd wordt om te gaan rennen. Binnen 10 minuten stroomt Hua Hin over! We staan te schuilen onder een zielige parasol, en besluiten dat natte kleren ook wel weer drogen. We lopen door de stromende regen richting hotel en vergapen ons aan de snelheid waarmee alles blank komt te staan. Tijn verliest een croc, en die spoelt razendsnel weg! Nog net niet de put in! We lopen tot onze enkels door het water en de Thai lachen om die gekke farangsdie weigeren te schuilen. Een bui zo heftig als deze hebben we deze reis nog niet eerder mee mogen maken. Heerlijk, zeker als je een uurtje later weer gewoon met dertig graden terug op het terras kunt zitten!

De volgende dag genieten we van een stralende dag op het strand. Om te voorkomen dat we deze laatste dag nog zouden verbranden gaan we iets drinken bij The Rocks. We zijn de enige gasten en de ober lijkt blij voor ons te kunnen zorgen. We krijgen gratis fruit-punch en hij biedt ons aan gebruik te maken van het zwembad. Dat laten we ons geen twee keer zeggen, want het zwembad is er eentje zoals in een folder.... Hij maakt twee strandstoelen voor ons in orde, met dikke badlakens en drie parasollen! We genieten de rest van de middag van al deze goede zorgen.

Helaas dringt de tijd en moeten we weer verder. Donderdag 2 juli nemen we de bus naar Bangkok. Als volleerde reizigers draaien we onze hand niet meer om voor twee en een half uur. We checken in bij het Viengtai-hotel en trekken meteen de mierenhoop in. Nog maar anderhalve dag te gaan, dus willen we Bangkok nog een keer goed laten doordringen in onze porien. Het hotel is erg centraal gelegen, dus ver hoeven we niet te gaan. Eenmaal buiten de deur begeven we ons meteen in de drukte en Kao San Road is maar een straat verder. Tijd om souvenirs in te slaan.....

Vrijdag bezoeken we de amuletten-markt nog een keer. Tijn, als grote Bhumibol-fan, ziet het wel zitten om het koninklijk paleis te bezoeken. Chris en ik zijn niet zedelijk genoeg gekleed, dus staan we lange tijd in de rij om over-kleding te lenen. Als we eindelijk met twee lagen kleding verder kunnen blijken de entree-gelden en de rijen voor de kassa's van dien aard, dat we er alsnog vanaf zien. Wij zijn blij de verstikkende kleding weer uit te kunnen doen. Tijn is heel teleurgesteld dat hij de pracht en praal van Bhumibol's huis nu niet kan bewonderen.
De rest van de dag geven we geld uit aan prulletjes en hebbedingetjes waarvan we hopen dat ze ons thuis helpen het Thailand-gevoel nog iets langer vast te kunnen houden....

Vrijdag 3 juli. Onze laatste dag. Gelukkig kunnen we in het hotel voor een halve dag bijboeken, zodat we pas 's avonds om tien uur hoeven uit te checken. We lopen de hele dag een beetje doelloos rond. De kinderen hebben nergens last van en amuseren zich in het zwembad. Ik scoor nog een nieuw tweedehands reiskoffer, zodat ik mijn versleten rugzak met een gerust hart kan achterlaten. Hij heeft zijn dienst meer dan bewezen. Met minder bagage dan we kwamen, maar met koffers vol herinneringen en ervaringen stappen we om half twee 's nachts in het vliegtuig. Dag land van het lekkere eten en de prachtige stranden. Dag land van de jungles en de heerlijke massages. Dag land van de brommerhangers en de eeuwige glimlach.

Bedankt Thailand,

voor deze twee onvergetelijke maanden.